Santiago (hier alle foto's)
Santiago is de hoofdstad van Chili en ligt op 540 meter hoogte aan de voet van de Andes. Wanneer je de voorsteden meetelt, woont zo’n 70% van de inwoners van Chili in of rondom de hoofdstad. In de stad zelf wonen ongeveer 4 miljoen mensen, waarmee het een van de grootste steden van Zuid-Amerika is. We logeren er in een appartement pal in het centrum, waar we opnieuw zelf kunnen koken. Het pastadieet wordt even op hold gezet.
Op een heldere dag zie je er dus overal bergen met besneeuwde toppen. Als er geen smog is tenminste want door de bergen kan de vervuilde lucht moeilijk weg, wat nogal vaak voorkomt. Vanuit de lucht ziet de stad er zo uit.
De eerste dag hebben we er naar traditie een free walking tour gedaan. Het was een privé-sessie want we waren de enige. Het geeft je wel een goed idee van wat er te zien is in de stad en waar je nadien nog eens terug wilt gaan. De startplaats was aan de metrohalte Bellas Artes, waar ook 2 grote muurschilderijen te zien zijn van INTI, een Chileense artiest uit Valparaiso die ondertussen werken heeft over de hele wereld, zelfs eentje op het gebouw van de muziekodroom te Hasselt. In zijn werk is er altijd heel wat van de Zuid-Amerikaande cultuur verwerkt. We zijn fan!
Maar onze grootste interesse ging toch uit naar de streetart. De Bellavista wijk is hiervoor berucht, zodat we daar onze jacht begonnen zijn. Hier een kleine selectie.
Het mooiste uitzicht over de stad heb je op de 300 meter hoger gelegen berg Cerro San Cristóbal. Je kunt de top van de berg bereiken via het steile kabeltreintje die je voor een klein bedrag naar boven brengt. Een symbool van de berg is het 14 meter hoge Mariabeeld, Virgen de la Inmaculada Concepción. Het beeld is vanuit heel Santiago te zien, zowel overdag als in de avond wanneer het verlicht wordt. Er staan ook heel wat kruisen op de top, in streetartstijl beschilderd. Cool!
Daarna zijn we met de kabelbaan afgedaald naar het zakencentrum van de stad, waar de hoogste toren staat. Er is daar ook een park met vele beelden waar we een kijkje hebben genomen.
Prachtig toch, niet?
Ook zijn we nog wat cultuur gaan opsnuiven bij de tijdelijke tentoonstelling van Andy Warhol, je weet wel, die van de Popart. Mooi.
Valparaiso (hier nog veel meer streetart voor de liefhebbers)
De aankomst was weer met een hoog adrenalinegehalte. Aan de receptie van ons appartement merkt Stef dat hij zijn jas in de bus is vergeten, waar ons paspoorten, zijn creditcard en heel wat geld in zit. Hij is zsm terug in een taxi gesprongen naar de busterminal. Gelukkig hadden ze zijn jas opgemerkt en mooi aan de kant gelegd, met alles er nog in! Dankjewel maatschappij Pulman! Stef heeft de vinder uiteraard een mooie beloning gegeven.
Valparaiso is een op meerdere steile heuvels gebouwde havenstad, ligt op een kleine 100 km van Santiago en staat bekend om zijn kleuren en streetart. We zijn er 6 nachten gebleven in een appartementje en hebben het prima naar onze zin gehad, maar als je niet van streetart houdt zal je er niet zo heel vrolijk van worden. Het is er nogal een rommeltje. De wijken in de buurt van de oude haven werden vroeger bewoond door matrozen en dokwerkers. Het verhaal gaat dat juist daarom alle huizen in de meest uiteenlopende kleuren zijn beschilderd: zo konden de matrozen vanaf de zee hun eigen huis al van ver herkennen. Later werd de stad mede bevolkt door talloze creatievelingen, waaronder de Chileense dichter en schrijver Pablo Neruda. Valparaíso is ook de stad waar oud-president Salvador Allende is geboren. Hij werd tijdens de revolutie van 1973 afgezet door generaal en latere dictator Augusto Pinochet, geboren in, jawel…Valparaíso. Er heerst nu een beetje een hippie sfeertje, met veel speciaal volk in de straten. Ook al vinden ze zichzelf geen hippies.
Om de stad te verkennen heb je verschillende mogelijkheden. Omdat het zo heuvelachtig is zijn er kabeltreintjes of funiculars. Vroeger waren er 26 exemplaren, nu zijn er nog 8 in gebruik. Voor 0,13 eurocent brengen je ze naar boven (of beneden). Sommige exemplaren zijn nog echt folklore.
Een ander leuk vervoermiddel zijn de oude trolleybussen. Zij maken een cirkel in de stad.
Als je de benenwagen neemt dien je er steeds op te letten om niet in een hondendrol te trappen, wat een hele kunst is met al die streetart om je heen. Ik ben dan ook eens serieus op mijn gezicht gegaan, allé, op mijn polsen. Ik hield er van die Jezus wonden aan over op mijn handpalmen. We waren er ook tijdens de nationale feestdag van Chili, waar heel wat over te doen was maar buiten alle vlaggen en dat alles gesloten is hebben we er niet zo heel veel van gemerkt. De meesten vieren het thuis in familiekring waarbij ze vaak wat vlees op de BBQ leggen en veel drinken.
Op de streetart walking tour hebben we wat meer achtergrond informatie opgedaan. We hadden weer een privé-sessie. De streetart is ooit ontstaan als protest tegen de dictatoriale regering, maar is nog steeds illegaal. Je hebt 'tags', 'grafitti' en 'streetart'. 'Tags' zijn een soort handtekeningen of boodschappen die illegaal vliegensvlug worden aangebracht op muren, treinen enz. Deze vind je hier erg veel. Voor ons betekent het niet meer dan vandalisme en is erg lelijk in het straatbeeld. Door streetart te laten aanbrengen op hun woningen of handelszaken hopen de inwoners het aantal 'tags' te beperken. Meestal lukt dat ook wel. De grens tussen grafiti en streetart is iets kleiner. Sommige grafiti is voor ons ook streetart maar vaak is het toch maar vandalisme. Dit is onze mening he. Voor discussie vatbaar.
In Valparaíso heeft men speciale regels opgesteld, waardoor het mogelijk is voor de kunstenaars om hun muurschilderingen onder bepaalde voorwaarden te kunnen maken. Zo dienen ze steeds toestemming te vragen aan de eigenaar en hiervan een bewijs op zak hebben als ze aan het schilderen zijn, niet geheel onlogisch lijkt me. Het resultaat is een prachtige mix van diverse stijlen, kleuren en formaten. Het schijnt dat de verschillende artiesten (en eigenaren) nu proberen elkaar de loef af te steken voor de mooiste creaties op de beste plekken, wat de kunst natuurlijk ten goede komt! We keken onze ogen uit. Als het je boeit raad ik je aan om op de link met alle foto's te klikken, want ik heb overuren gemaakt met foto's te nemen!
INTI was ook weer van de partij, het is namelijk zijn geboortestad. Onderstaand werk is van zijn beginperiode.
Via de tour hebben we ook veel bewondering gekregen voor UnKolorDistinto (UKD), hun werk is over de hele stad te bewonderen. Dit is een koppel (Sammy and Cynthia) die meestal een afbeelding maken van een vrouw en een man. Ze zijn begonnen als kind met 'taggen' en zijn uitgegroeid tot echte artiesten. Ze worden nu vaak gevraagd door de stad voor allerlei projecten. Ze hebben zelfs de vuilniskarren geschilderd! Hier enkele voorbeelden van hun werk. Ze hebben een heel herkenbare stijl en hun werk zit vol met details.
Een andere plaatstelijke artiest die we hebben leren kennen, zijn werk toch, is Giova. Ik heb een vermoeden dat hij ook graag borsten ziet...
Deuren, poorten of rolluiken zijn ook vaak een geliefde plaats om wat extra kleur aan te geven... Soms zelfs met de afbeelding van hun hond!
En verder nog een (moeilijke) selectie van meer muurschilderingen.
Ik zag ook een tof idee aan de buitenkant van een zaak om je sigarettenpeuken in te deponeren.
Aan de haven is er een locatie waar zeeleeuwen een zonnebad nemen op een betonnen verhoog. Ze moeten wel heel wat moeite doen om er op te geraken. 2 exemplaren hebben we het zien halen na heel veel pogingen, maar eentje geraakte er maar niet op, De plekjes zijn erg gegeerd.
Het 'rommeltje' van Valparaiso kan je makkelijk ontsnappen door een bus te nemen naar de buren in Vina del mar. Op 15 min ben je in het kustplaatsje met een strand, wandelpromenade, palmbomen, een pier, burcht en heel veel pelikanen... Het is de belangrijkste en dichtstbijzijnde badplaats voor de inwoners van hoofdstad Santiago.
En zo hebben we onze portie cultuur gehad wat betreft Chili. We trekken nu verder naar Patagonië in het zuiden waar het vooral om de natuur zal draaien. Met veel plezien vertellen we jullie hierover in een volgende post. Groetjes, Ann en Stef x
